JavaServer Faces jest biblioteką przeznaczoną do budowania interfejsów użytkownika w aplikacjach WWW. Składa się ona z:
- różnego zestawu API, na które składają się odpowiednie komponenty reprezentujące poszczególne elementu interfejsu użytkownika i pozwalające na zarządzanie ich stanem, przechwytywaniem zdarzeń, walidacji danych wejściowych, definicję nawigacji pomiędzy stronami, wpierające internacjonalizację;
- zestawu komponentów JavaServer Pages (JSP) pozwalających na odwoływanie się do komponentów JSF na typowych stronach JSP
Powstanie JSF jest odpowiedzią na problemy, które istnieją podczas budowy stron tylko przy użyciu standardowych stron JSP, takich jak:
- konieczność częstego powtarzania kodu
- bezpośrednia praca z protokołem HTTP (pobieranie danych, wysyłanie strony do klienta)
- konieczność ręcznej walidacji danych
- brak wsparcie ze stron IDE
- i pewnie wile innych, jak w każdej bibliotece niskopoziomowej
JSF miała się stać intuicyjną bibliotekę, która ułatwiła tworzenie aplikacji. A to dzięki:
- umożliwienie prostego umieszczania wybranych komponentów na stronie WWW
- powiązanie zdarzeń występujących po stronie użytkownika z odpowiednim kodem wykonywanym po stronie serwera
- powiązanie komponentów graficznych ze strony z danymi znajdującymi się po stronie serwera
- tworzenie interfejsu użytkownika poprzez komponenty, które mogą być łatwo rozszerzane i wykorzystywane w innych miejscach
- zapisywanie i odzyskiwanie stanu interfejsu użytkownika ponad czas trwanie zwykłego zapytania do serwera
Czemu JSF
JSF zostało rozwinięte w ramach Java Community Process (JCP) w ramach JSR-252 [1]. Projekt zakładał, że z biliteki tej będa korzystali nie tylko programiście, ale także ludzie tacy jak:
- twórcy stron WWW – są odpowiedzialni za tworzenie wyglądu strony, definiują go m.in. poprzez użycie odpowiednich, dostarczonych komponentów;
- programiści aplikacji – integrują aplikacje z wygląd, tworzą obiekty, oprogramowują zdarzenia i inne operacje;
- twórcy komponentów – tworzą komponentu graficzne, wykorzystując możliwości JSF pod względem rozszerzania oraz ponownego używania kodu;
- architekci aplikacji – projektują aplikację, definiują nawigację pomiędzy stronami, zapewniają odpowiednią skalowalność aplikacji;
- dostarczyciele narzędzi – tworzą odpowiednie narzędzia, które mają ułatwić korzystanie z technologii JSF (np, JBoss Tools).
JSF powstało wg wzorca projektowego Model-View-Controller (MVC). Dlatego też łatwiej się projektuje aplikacje przy użyciu JSF (w porównaniu ze zwykłymi stronami JSP) oraz są one prostsze (i tańsze) w późniejszym utrzymaniu. Zalety korzystania z JSF:
- JSF to zbiór standardowych, wielokrotnie używalnych komponentów pozwalających na tworzenie interfejsu użytkownika
- w JSF znajduje się wiele bibliotek tagów, które pozwalają na dostęp oraz modyfikację komponentów
- pozwala na automatyczne zapisanie danych oraz ponowne ich wczytanie gdy są wyświetlane ponownie po stronie klienta
- ukrywa przed programistami operacje przechwytywania zdarzeń oraz wyświetlania komponentów, pozwalając skoncentrować się po prostu na ich obsłudze
- łatwe tworzenie własnych rozszerzeń i używanie ich łącznie ze standardowymi elementami JSF
- możliwość łatwego tworzenia nawigacji pomiędzy różnymi stronami
- wsparcie dla wielu różnych urządzeń występujących po stronie klienta (ważne, gdy tworzymy stronę mającą także działać poprawnie z telefonami komórkowymi)
- wsparcie dla tłumaczenia zawartości strony